Sunday, November 05, 2006

کام گرفتن از موسیقی در یک روزِ سراسر غم.
(- غم؟
- نه. شاید تنها سوگواری برای غمی که دیگر نیست. )
کلیتِ این حس فریبنده را می دانم. بازآفرینیِ آغوشی که تنها «خیال»اش از عطر آکنده است. به خیال محدودش می کنم.
(- محدود؟
- نه. با خیال می گسترانم اش تا به واقعیتِ زمخت محدود نشود.)

2 comments:

Anonymous said...

سلام
....
ش

Anonymous said...

هیچ
به گشایش رمز هیچ رازی
که درختان حوصله ی خاک اند
که سر رفته است

این را پرنده ای ولگرد
درخواب نیم روز آسمان سرود و
رفت

هیچ به گشایش هیچ ی
نادر
که دست
بالای دست اسب
بسیار است