Wednesday, May 18, 2005

قالت انّی یکون لی غلامٌ وّ لم یمسسنی بشرٌ و لم اکُ بغیاً
فحملتهُ فآنتبذت بهِ مکاناً قصیّاً
فـآجائها المخاضُ الی جذعِ النخلةِ قالت یا لیتنی متّ قبل هذا و کنتُ نسیاً منسیاً*

- سوره مریم، نوشته خداوند بخشنده و مهربان

گفت ای کاش ای کاش پیش از این مرده بودم که هیچ به خاطر نمی آوردی. گفت چگونه می توانم فرزندت را از هیچ، از هیچی که به من نمی دهی از دامنی که هیچ بار... بیرون- به خاطر بیاورم خاطره ای را، که هیچ نیست...
و با هم در مکان خلوتی بودند.

1 comment:

Anonymous said...

inam ye revayat