خواست ِ زیبایی هم می‌تواند به‌سادگی برآمده از حسادت به زیبا باشد. این خواست وقار و متانت ندارد. وقتی كه زیبا و زیبایی‌اش را اینجا و آنجا می‌بیند دست و پایش را گم می‌كند. می‌خواهد توری ببافد كه همه را با هم صید كند. لباسی بدوزد كه از هیچ زیبا یی زشت‌تر نباشد، لباسی به زیبایی ِ همه‌ی زیبایان و البته به قامت خودش. باید پرسید كدام زیبایی برازنده‌ی من است و كدام زیبایی برازنده‌ی من نیست. كدام زیبایی در من هست و كدام نیست. از آن زیبایی‌ها كه در من نیست و برازنده‌ی من است كدام می‌تواند در من باشد و به چه قیمتی و چرا و آیا باید؟ باید پرسید كدام زیبایی روح مرا تغذیه می‌كند و كدام زیبایی تنها از طریق تغذیه‌ی روح دیگران روح مرا تغذیه می‌كند...

(By Grezegorz Kmin)