Sunday, December 04, 2005

جسمیت این نوشته ها آزارم می دهد. مدام با ابعاد هیکلشان ور می روم. گاهی دستم تا پاک کردنشان می رود، اما همان جا می ماند. چه قدر نگاه کردن به آنچه روی کاغذ باقی مانده، دست نبردن توی آنچه رها شده، کار سختی است.
نقاشی ها با من مهربان ترند. پاک کردنشان کاری ندارد.

از نقطه، خط، سطح- واسیلی کاندینسکی:
نقطه هندسی موجودی است نادیدنی، و بنابراین باید به عنوان موجودی غیرمادی در نظر گرفته شود. به شکل مادی، نقطه مانند یک صفر است با این اختلاف که در صفر، خصوصیاتی انسانی نهفته است. ما این صفر را مانند نقطه هندسی نمایش می دهیم، در نتیجه نقطه شریک صفر شده قدرت بیانی پیدا می کند. در نمایش ما نقطه هندسی تنها پیوند میان سکوت و حرف است و در نتیجه شکل مادی خود را به معنی سکوت در نوشته بیان می کند.

No comments: