Sunday, September 30, 2012


عصر یکشنبه:
زندانی ِ میز و صندلی
و کلمه های نامفهوم کتاب

و منی که در عین کلافگی و حسرت
زندان ام را دوست دارم
گویی پشت میله های قفس چیزی هست
که بدون میله ها آنجا نمی بود

2 comments:

Anonymous said...

می نویسم
.
.
.
.
.
.
.
دیگر نمی نویسم


"همیشه"

C Major said...

What an active blog!