دنیا بزرگ است. زبانها بسیارند. میشود رفت جای دیگری، به زبانِ دیگری حرف زد. در زبانِ دیگر، هر چیزی شگفت است. خارجی حرفِ تو را میفهمد، سرش را تکان میدهد، به تو لبخند میزند... نشانههای مشترک... که او هم انسان است، یا بالاخره یک چیزی هست که تو هم هستی. او را پیشتر از این تنها توی فیلمها و کتابها دیدهای. اسماش جان است، مری است، آلبرت است. عجیب نیست؟
2 comments:
هرکجا هستم باشم...آسمان مال من salamاست/مهم نیست اگر گاهی میرویند قارچهای غربت ...خوشحالم که با نوشته های شما اشنا شدم..لینکتان را اضافه کردم با اجازه
I wish it was the Saeed...
Post a Comment