جولیت:

تنها نامت دشمن من است
اما تو خودت هستی، حتی اگر مونتگیو نباشی
مونتگیو چیست؟ نه دست است و نه پا
نه بازو، نه چهره،
نه هیچ پاره ای دیگر از آن ِ یک مرد
آه، به نامی دیگر باش:
در یک نام چیست؟
آنچه گل سرخش می خوانیم
به هر نام دیگری عطری دارد دلنشین
رومیو هم اگر رومیو اش نخوانند،
همان کمال محبوب از آن ِ اوست
که بی آن نام نیز دارد
رومیو! نامت را رها کن
و به جای آن نام که بخشی از تو نیست
تمامی مرا یکسر از آن ِ خود کن

رومئو و ژولیت- پرده دوم، صحنه دوم
(به نقل از کتاب سرگشتگی نشانه ها، ناهنگامی گزین گویه)